Wspomnienie złotej jesieni

Kliknij aby powiększyć

Autor zdjęć : Mieczysław Wawrzynek

Rozpieszczała nas złota jesień niemiłosiernie długo. Prawie do połowy listopada zachwycała ciepłymi kolorami liści. Złota, żółcie, czerwienie powoli zmieniały się w odcienie  ugru i brązu. Teraz za oknami zrobiła się szaro,  mgliście i deszczowo. Tak jak w wierszu Leopolda Staffa "Deszcz jesienny".

O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny

I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny,
Dżdżu krople padają i tłuką w me okno...
Jęk szklany... płacz szklany... a szyby w mgle mokną
I światła szarego blask sączy się senny...
O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny...

A jednak żal  pięknej, złotej jesieni.