Uczniowie Szkoły Podstawowej w Ruszowie uczcili pamięć pierwszej deportacji Polaków na Sybir

Dzień 10 lutego to pamiętna data, gdzie Sowieci  (10 lutego 1940 r.) dokonali pierwszej masowej deportacji Polaków (głównie ze wschodnich ziem II Rzeczpospolitej Polskiej) na Sybir. Wywieziono średnich i niższych funkcjonariuszy państwowych, samorządowych oraz osadników rolnych z rodzinami. Deportacją objęto 220 tys. mężczyzn, kobiet i dzieci. To był początek, bo później przeprowadzono następne deportacje (13 kwietnia 1940 r.- 320 tys.; czerwiec- lipiec 1940 r.- 240 tys.; czerwiec 1941 r. – 300 tys.)- ogółem:  ponad milion Polaków wywieziono na Sybir i do Kazachstanu. Uzbrojeni żołnierze sowieccy w towarzystwie Ukraińców

i Żydów zwozili ludność wg imiennych wykazów.

Znajdujący się na liście mieli ok. 2 godzin na przygotowanie bagażu, ale najczęściej było to tylko pół godziny. Wywożeni byli saniami do najbliższej stacji, gdzie segregowano mężczyzn, oddzielając ich od rodzin. W trakcie pierwszej deportacji mróz sięgał do -40 stopni Celsjusza. Podróż trwała 3-4 tygodnie. Co jakiś czas pociąg zatrzymywał się tylko po to, by wyrzucić zmarłych. W sumie ok. 760 tys. ludzi nie dowieziono do miejsca przeznaczenia, a największą ilość zmarłych stanowiły dzieci.

Młodzież Szkoły Podstawowej im. Orląt Lwowskich i Bohaterów 37 p.p. 7 Dyw. II Armii WP w Ruszowie pamięta o członkach rodzin Kresów Wschodnich II Rzeczpospolitej Polskiej, którzy cierpieli i ginęli za to, że byli Polakami. W dniu 9 lutego 2018 r. w piątek delegacja Samorządu Szkolnego zapaliła znicze pod pomnikiem w Parku oraz przy tablicy pamiątkowej na Skwerze Rumla w Ruszowie.
Irena Droś