Azalia pontyjska, prawie dzika.

 Autor: Edward  Remiszewski
Kilkadziesiąt  lat temu w szkółce leśnej Nadleśnictwa Ruszów uprawiano krzewy azalii pontyjskiej zwanej  różanecznikiem  żółtym, (Rhododendron luteum). Kilka z nich  posadzono przy przepompowni wody zlokalizowanej nad brzegiem stawu leśnego, zwanego przez mieszkańców Ruszowa Koreą, a na mapach oznaczonego jako Staw Ślepów.   Krzewy pięknie się rozrosły. Dzisiaj mają już prawie 3 metry wysokości i kwitną
obficie, od połowy maja do pierwszych dni czerwca. Zapach tych kwiatów jest odurzający. W gorące dni upajają swoją wonią. Jedyne w Polsce prawdopodobnie naturalne stanowisko tej rośliny istnieje  w rezerwacie Kołacznia* koło Woli Zarzyckiej ( woj. podkarpackie).
 Jest nadzieja,  że w Ruszowie powstanie drugie, bowiem posadzone w pobliżu wody krzewy zaczęły się samodzielnie rozsiewać. Naliczyłem w pobliżu stawu kilkadziesiąt krzewów rożnej wielkości. Niektóre z nich już kwitną. Inne są jeszcze całkiem  malutkie. Na kilku arach tworzy się coś w rodzaju naturalnego zbiorowiska azaliowego. Ta piękna, okazała roślina wiosną zachwyca żółtymi silnie pachnącymi kwiatami, a jesienią liśćmi  w kolorze czerwonego wina i miedzi. Może warto  dla tak pięknej ozdoby lasów, pomyśleć o formie ochrony prawnej tego miejsca, chociażby przez nadanie mu statusu użytku ekologicznego?
* Uzupełnienia:( wikipedia)

• O pochodzeniu azalii w Kołaczni mówią  również inne  legendy. Wiążą one jej występowanie tutaj z Tatarami. W legendach tych jest mowa o zasadzce i o śmierci wodza Tatarów (wydma ma być podobno jego kurhanem). Jedna z legend mówi, że nasiona azalii dostały się tutaj przypadkowo wraz z paszą dla koni. Azalia byłaby więc w Polsce gatunkiem zawleczonym.
• Dawniej była bardziej pospolita. Z kwiatów robiono herbatę, z liści mieszanki ziołowe do odpędzania czarów. Krzewy azalii były niszczone przez miejscową ludność, by na miejscu zarośli azalii utworzyć pastwiska, jak również dlatego, że powodowała zatrucia wypasanych zwierząt.