Gmina Ruszów. Reaktywacja?

Z gminą Ruszów, to tak jak z wielką Lechią. Prawdopodobnie była wielka i wspaniała. W rzeczywistości istniała tylko Gmina Ruszów w latach 1946-1954. Jej terytorium było nawet spore, od Polany na zachodzie i Nowoszowa na wschodzie, Brzezin na północy i Młotnika na południu. W przybliżeniu kwadrat o boku 15 km. Obecnie Ruszów jest tylko sołectwem. Marzenia o byciu wielką gminą ożywają od czasu to czasu. Apogeum tęsknoty  wybuchło w 1996 roku. 

Początki demokracji w Polsce, to nie tylko harmonijna współpraca samorządów poszczególnych miejscowości, ale również wzajemne żale i animozje. Mieszkańcy Ruszowa skarżyli się swoim radnym.- My produkujemy, na naszym terenie znajdują się liczne zakłady produkcyjne, a Węgliniec żyje naszym kosztem. Trzeba to zmienić. Definitywnie! Uważają się za pępek świata albo za wielką stolicę.

Narastały emocje!

6 maja 1996 r. w Ruszowie odbyła się nadzwyczajna sesja Rady Gminy i Miasta Węgliniec poświę­cona problemowi ewentualnej secesji Ruszowa od pozostałej części gminy.

Po 5 godzinach żywiołowej dyskusji pomiędzy radnymi a licznie przybyłymi mieszańcami Ruszowa (ok. 100 osób), obrady zakończono dwoma konkret­nymi wnioskami.
Radny M. Koza wnioskował za tym, aby Urząd Gminy i Miasta w Węglińcu przygotował wszelkie materiały, które zawierałyby dane odnoszące się ewentualnego podziału gminy. Materiały te mają być przekazane do rozpatrzenia Radzie Soleckiej z Ruszowa.
Tymczasem radny J. Magryta złożył wniosek, aby w głosowaniu jawnym i imiennym radni odpowiedzieli na py­tanie: “Czy są za podziałem gminy Węgliniec”.
Oba wnioski przyjęto.

Ostatecznie odrzucono petycję mieszkańców. - Odrzucili bo jest ich więcej. Merytorycznych argumentów nie przyjmują. A i wśród naszych były osoby chwiejne (wstrzymujące się od głosu) - mówili rozżaleni uczestnicy zebrania .

Temat już nigdy nie powrócił. Tylko czasami ktoś cicho zakwili. -I tak jesteśmy lepsi od nich, tych ze stolicy gminy.

Gmina Ruszów po secesji - propozycja