Stop agresji

Autor Jadwiga Kuternozińska. 
W czasie ferii dzieci się nie nudzą. Obserwowałam niewielką grupę chłopców, którzy uczyli się break dance. Chwila tańca, otwarcie strony i podpatrzenie nauki tegoż w
internecie, chwila tańca i tak kilka razy, do zmęczenia. Zwrócił moją uwagę nie taniec, ale zachowanie jednego z chłopców, Piotra. Przychodzi z o kilka lat młodszym bratem, Wojtkiem. Opiekuńczość Piotra jest w ciągu tych kilku godzin niewyczerpana. Troskliwość, wręcz tkliwość starszego brata chwyta za serce. Sami możecie zobaczyć ułamek tego podczas nagrywania filmiku. Można zaobserwować jak Wojtuś nie chciał zatańczyć, aby pokazać co umie, wstydził się. Piotr skłonił go przytuleniem i kilkoma ciepłymi słowami, bez nerwów i agresji. Po odtańczeniu przez malucha układu, został on obdarzony pochwałą poprzez braterskie pogłaskanie po głowie i uśmiech. Często widzimy w różnych miejscach agresywne sytuacje i dziwimy się, że mamy dzieci nerwowe i nieznośne. Wystarczy wziąć przykład z braci. Nie sądzę, aby były z nimi kiedyś tego typu problemy.