1 września 1846 roku został otwarta Kolej Dolnośląska Markache Bahn z Wrocławia do Berlina. Trasa wiodła przez Węgliniec, a także Ruszów.
Od tego czasu nasza wioska doczekała się małej stacji kolejowej i trochę zbliżyła się do wielkiego świta. Wielu naszych mieszkańców codziennie dojeżdżało pociągiem do pracy, do miasta powiatowego Zgorzelca, szkoły i na
zakupy ale w Węglińcu musieli przesiadać się do innego pociągu. Przejechanie 42,2 km zajmowało ponad godzinę. Inni podróżowali w drugą stronę do Iłowej, firmy Winkler lub do Żar - pisze Ilse Fechner.Duży ruch panował na stacji towarowej, gdzie ładowano produkty z fabryk porcelany Tuppack i Steinmann w Parowej, które przywożono do Ruszowa ciężarówkami. Ładowano forniry z zakładów w Ruszowie, dachówki z firmy Stum z Kościelnej Wsi, wyroby garncarskie z Gozdnicy i to co wysyłały jeszcze działające huty szkła.
W 1900 roku stacja Ruszów miała być rozbudowana w wyniku wzmożonego ruchu tranzytowego. Pociągi towarowe miały przyjechać trzema torami. Wytyczenia ich wymagało ok.13000-15000 marek.
Podczas zbiorów borówki pociągi ekspresowe zatrzymywały się nawet w Ruszowie, aby wrażliwe jagody mogły bardzo szybko dotrzeć do miejsca przeznaczenia.
1 grudnia 1896 r. uruchomiono trasę Ruszów - Gozdnica. Był to tor jednotorowy, o normalnym rozstawie tarów i długości. 5,7 km. Na trasie znajdowała się również zajezdnia kolejowa. Można było dojechać przez przystanek Ruszów Szklarka (1,71)km. Kilka fabryk ceramiki i dwie duże cegielnie w Gozdnicy otrzymały korzystne połączenia komunikacyjne.
Powstałe na przełomie XIX i XX w. koleje wąskotorowe połączyły cegielnie Rychlinek i Kamienna ze stacją kolei normalnotorowej i z szerokimi rynkami zbytu. Kolej cegielni w Rychlinku korzystała nawet z trakcji elektrycznej. Przez ponad 70 lat eksploatacji zmienił się przebieg zakładowych wąskotorówek. Do dziś zachowały się liczne pozostałości po nich i po samych zakładach. Dla zainteresowanych. Dużo więcej o kolejkach w czasopiśmie Świat Kolei nr 5/ 2019 - dostępny w Bibliotece w Ruszowie.
Dworzec w Ruszowie stał się dla Gozdnicy miejscem przywozu oraz wywozu wszelkich towarów (węgiel, cegły, drewno itd.). Szybki wzrost produkcji ceramicznej wymuszał bezpośrednie połączenie kolejowe Gozdnicy z Ruszowem. Inicjatywę w tej kwestii przejął gozdnicki przemysł ceramiczny. 17 maja 1895 r. Łużyckie Towarzystwo Kolejowe rozpoczęło budowę połączenia kolejowego Gozdnica Ruszów (jeden tor) jako odgałęzienia “Berlinki”. Linia miała długość 8,43 km, i była wyłącznie linią boczną, odcinek numer 157e. Nowa linia została zainaugurowana 1 grudnia 1896 r., obsługiwała zarówno ruch towarowy jak i pasażerski. Obsługę ruchu na linii prowadziły parowozy - tendrzaki produkcji Krauss-Maffei (BR 98.74) z wagonami budowanymi w Bawarii dla LAG. Na trasie linii usytuowano 1 stację (Gozdnica), 2 przystanki (Ruszów Szklarka i Dębówek), 2 bocznice. MM
Koszty budowy wyniosły jedynie 660 000 marek, ponieważ magistrat w Zgorzelcu przekazał na ten cel nieodpłatnie 7 km terenu na zgorzeleckich wrzosowiskach, pod warunkiem zbudowania torów przeładunkowych na stacjach Ruszów Szklarka i Dębówek służących do transportu drewna.
 |
| Przebieg linii kolejowych w okolicy Ruszowa |
 |
 |
| Załoga stacji Rauscha - lata 30. |
 |
| Jedna ze starszych lokomotyw parowych na stacji w Ruszowie |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz